Estamos para ti 24h 365 días al año desde 1974

Trabajamos con todas las compañías de decesos

Search
Últimos Post
Preguntas Frecuentes

La Ley 50/1980 y los Seguros de Decesos

La Ley 50/1980, conocida como la Ley de Contrato de Seguro, establece las bases legales para regular los derechos y responsabilidades tanto de las aseguradoras como de los asegurados en

+ INFO

Cultura Funeraria Celta

Imagen de cultura funeraria celta

Hoxe explicamos todo sobre os rituais de enterramento entre os Celtíberos.
Os escritores da antigüidade transmitiron o seguinte:
“Os celtíberos consideran unha honra morrer no combate e un crime queimar o cadáver do guerreiro así morto; pois cren que a súa alma remonta aos deuses do ceo, ao devorar o corpo yacente o voitre, estimado como animal sagrado”.
Existían distintos tipos de rituais que utilizaban na devandita cultura:

1 – O ritual da exposición de cadáveres
Considerado como o máis puro da incineración, xa que evitaba o contacto coa terra.
Consistía en depositar os seus cadáveres en determinados lugares, para que fosen comidos polo voitres (considerados como intermediarios entre o mundo dos humanos e o dos deuses).
Ao mesmo tempo que descarnaban o seu corpo transportaban o seu espírito directamente á deidade celeste.

2 – O ritual da incineración
Consistía na incineración do cadáver co seu ajuar (conxunto de bens que conforman un lugar) nunha pira funeraria ou “ ustrinum”.
Unha vez finalizada a cremación, recollíanse, previamente seleccionadas, as cinzas e restos óseos do defunto, introducíndoos nun foxo ou, previamente, nunha urna ou vasilla de cerámica. Xunto a esta depositábase ao ajuar.
A tumbas, agrupadas en necrópoles ou cemiterios, podían estar sinalizadas ao exterior cunha pedra ou ronsel ou unha cuberta tumular.
Tratábase de evitar a separación do defunto dos seus obxectos persoais, a través da súa “morte ritual”, desta maneira o seu espírito acompañaba ao defunto ao Máis aló, como expoñentes da súa propia identidade.

3 – O ritual infantil
Consistía na inhumación dos máis pequenos, falecidos prematuramente, baixo o chan das vivendas. Isto facíase xa que os nenos non eran considerados parte integrante da comunidade.

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *